مشکی

وقتی بغض روز های محَرّم از الان شروع شده توی گلوتـــ چنگ زدن

چقدر خوبه که داره میاد...

چقدر خوبه که راحت میتونی توی خیابون و هرجا که صدا نوحه اومد گریه کنی و کسی نگه چته

چقدر خوبه که من از اسمت بغضم میگیره حـــ ســــیـــن

چقدر دلم پیرهن مشکی تو دوست داره

چقدر خوبه که هستی

چقدر خوبه تورو دارمـــــــ! 

_ مشکی بپوشی عاشقی را با تو مجبورمــــــ 

 چندیست بی شوخی دلم تنگِ محرّم هاست

آوینی

در دوره ی معادلات زر و زور
در عصر دسیسه های رسانه ای
در روزگار فرهنگ سازی موسسات وابسته به قماربازان بین المللی

در سرزمینی که صدای آروغ متعفن روشنفکران مستهجن، نام هنر می گیرد
در کشوری که به دین فروشان بیگانه پرست، مدال لیاقت می دهند
در حکومتی که دولت مردانش، با بیگانگان وفاق میکنند و با ملت خود نفاق میورزند ...

جای روشن بینی ها و روشنگری های شهید آوینی واقعا خالیست.

نشر از اینجا

پ.ن:  چقدر کم مَرد میبینم. خیلی کم! برای منی که باید دلم از یه جا قرص باشه
این موضوع خیلی حسِ بدیه!

روحِ مردان واقعی شاد.

عکس

میگفت "عکاسی یه دروغه، و تو باید سعی کنی بهتر از همه دروغ بگی"

بازی، کات، شب!

میگردم دنبال تکه های کوچک خوشبختی

...

تو رفتی با خدا باشی، خدا در چشم من گم شد

از آن وقتی که تسبیح خودم را گردنت کردمــــــــ