هو العاشق
اینکه بگویم :
کاش سرم را بالا بیاوری و بگویی:
سرت را بالا بگیر... کسی که در خانه ما بیاید دیگر سر به زیر نیست
خیلی خیـــــلی بزرگتر از دهانم حرف زده ام.
فقط التماس میکنم
با گوشه ی چشمهای آسمانی ات به گدایی ام نگاه کن.
همین!
_________________
پرده بالا رفت و
دیدم هست و نیستــــ !
هو العشق
باید برسد عقلم به جایی که
بیش از تو نخواهد
جز تو نخواهد
و کمتر از تو نخواهد
آنگاهست که قلبم برای عقلم پادشاهی میکند از داشتنت
این خالیِ مغزم را بگیر
آنگاه از بهترین آرزوها برای رسیدن به عشقت، لبریزش کن
دستهای خالی ام را
خالی تر کن برای گدایی محبتت
اما کجاست تا عقلم به بلندای قامتت برسد!
________________
شروع شد همه ی روضه های ما از "سر"همین که رسیدم نشستم جای همیشگی، گوشه ی کافه.
برام دست تکون داد. اونقدر مهربون بود که برای دوستی باهاش کسی این پا و اون پا نمیکرد.
مرد خوبی بود.
اون میدونست کدوم میز رو واسم نگه داره.
قهوه مو که آورد گفت: صبح به این زودی، اینجا؟ امروز میاد؟
گفتم: من اومدم... حتما میاد.
وقتی بغض روز های محَرّم از الان شروع شده توی گلوتـــ چنگ زدن
چقدر خوبه که داره میاد...
چقدر خوبه که راحت میتونی توی خیابون و هرجا که صدا نوحه اومد گریه کنی و کسی نگه چته
چقدر خوبه که من از اسمت بغضم میگیره حـــ ســــیـــن
چقدر دلم پیرهن مشکی تو دوست داره
چقدر خوبه که هستی
چقدر خوبه تورو دارمـــــــ!
_ مشکی بپوشی عاشقی را با تو مجبورمــــــ
چندیست بی شوخی دلم تنگِ محرّم هاست
